συνεπιμαρτύρομαι

Μ

επιβεβαιώνω κι εγώ κάτι μαζί με κάτι άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐπιμαρτύρομαι «επικαλούμαι ως μάρτυρα»].